میراث فرهنگی راه درمان بسیاری از بحران های فرهنگی مردم است.

میراث فرهنگی راه درمان بسیاری از بحران های فرهنگی  مردم است.

در هر جامعه رو به تکامل  و درمیان هرقوم و قبیله،ایل و تبار،هرنژاد و رنگ و رویی ، فرهنگ و تمدن آن ملت در هنرشان و در میراث از خود باقی گذاشته  متجلی می شود. میراث فرهنگی بشریت ، دائماً در معرض خطرات تخریبی ناشی از اعمال غیر مسئولانه افراد، فرسایش، تغیرات آب وهوائی، آلودگی، شهر سازی گسترده و توریسم گروهی و همگانی ودراین رهه خاص ظهورپدیده ای شومی چون داعش است. در برابر چنین خطرات موجود و رو به تزاید، به وجود آوردن آگاهی جدی و اجماع جهانی  از نیاز به حفاظت از این میراث و حرکتی نوین برای مشارکت فعالانه در نگه داری و در اختیار علوم قرار دادن در سطح جهان، احساس شده است. کشورهایی که از وسعت و تنوع میراث فرهنگی فراوانتری برخوردارهستند بالطبع بیشتر درمعرض تهاجم قرار دارند.میراث محصول كوشش پي‌گير و مستمر ومداوم نسل ها در طول تاريخ چندهزارساله هستند كه اكنون براي ما بازمانده و نگاهداشت آن براي رسانيدن به آيندگان بر عهدة ما نهاده شده‌است میراث فرهنگی ملتها و ملیتها یعنی كامها و ناكاميها ، نوآوريها و نوسازيها ، هنرجوئيها و دانش‌پذيريها ،و... با گذشت روزگار ميراثهائي در همة انحاء فعاليتهاي آدمي برجاي ماند كه نگاهداشت آنها به تنهائي از سوی اقوام و ملیتها خود به منزلة كاري دشوار است و شايد همين دشواري كار است كه اكنون ميراث‌داران فرهنگی در جهان اطراف ما را در برابر اين سؤال قرار مي‌دهد كه: آيا هر چه از نياكان باقی مانده ‌است بايد حفظ شود يا قسمتي از آنها قابل حفظ و بقاء است؟ درمیراث وفرهنگ هرملیتی بنگریم دوره های مختلف فعالیت فکری و هنری ،ذوقی و شور اشتیاق آفرینی کم و بیش می توان دید.میراث فرهنگی در قالب اشکال متنوع و مختلف هنری زایده فکر است فکری که امروز خود باید به مدد آنچه با نام میراث از آن نام می رود به پاسداری برخیزد.ملتهای امروز كه در راه تجديد حيات ملي خويش گام برمی دارند،ناگزیرند در این مسیر  به آداب و عاداتي از گذشته اكتفا ‌كنند كه آنها را در اين تجديد حيات ياوري دهد ، نه آنها كه او را از همگامي با قافلة تندرو تمدن بازدارد. پيداست كه حفظ آثار فرهنگی از هرنوع و به هر میزان موضوعي است از مقوله حیات ، زيرا اينها نمايندگان جاندار از روانهاي روشني هستند كه عالم خاكي بشریت را رها كرده و به ملكوت جانها روي نهاده‌اند ، اينها خطوط روشن تاريخ بشریت ، و يادگار ذوقها و استعداها و زندگاني نياكان انسان ها درگيرودار حياتند. اگر دست زمان آنها را از صفحه حيات نسترد دستهاي تبار او نبايد به حيات آنها پايان دهد.چرا که حفظ آنها به مثابه محافظت گذشته و به منزله نمايشي از تجسم روح و ذوق و... در ادوار مختلف تاريخ ، حتي در تاريكترين روزهاي حيات ملي آنهاست ، روح و ذوقي كه با گذشت هزاران هزارسال ،هنوز در شدت و رخاء هيچگاه از خلق و ابداع بازننشسته  و چون پريروئي از زيبائيهاي خود عالمي را خيره می سازد.میراث فرهنگی دیوار بین ملتها را از بین می برد وآنها را از هرجنس و قوم و ملیتی،رنگ و پوستی، به هم نزدیک می سازد.شناخت و هویت تاریخی هر ملت در پناه آثار مکتوب و ابنیه های تاریخی و نشانه های باستان شناسی یعنی همان شاکله میراث فرهنگی نمود و معنا می یابد و از این رهگذر است که می توان پیشینه و سیر تکامل هر جامعه را در گذر زمان نشان داد.امروزه ملتها و اقوام برای گفتگو و هم‌اندیشی بیشتر نیازمند شناخت یکدیگر و از این رو میراث فرهنگی و یادمانهای تاریخی از مهمترین ابزارهای این گفتگو است.ملتها ازطریق میراث فرهنگی به هم نزدیک می شوند و از طریق آن زبان هم را می فهمند.از این منظراست که  نگاهبانی از آثار تاریخی وجهه جهانی در بین مردم  پیدا کرده است.میراث فرهنگی درمان درد و چاره همگامی ملتها با هم است.اقوام گوناگون جهان با میراث ریشه ها وهویت خود را بازیابی کرده و خود رادر جهان می شناسانند.میراث فرهنگی هویت هر قوم و ملتی است و نیاز به حفظ و صیانتی شایسته دارد و به دلیل احساس این نیاز در ذات بشر امروزی، موزه ها به مثابه مکانی امن و مطمئن برای تأمین این نیاز بنا نهاده شدند،