توجه به میراث فرهنگی می‌توانند مسیر تحقق اهدافمان را هموار سازد

میراث مادی و معنوی(میراث فرهنگی)  کشور مهمترین مؤلفه  اقتدار ملی مامحسوب می شود.

میراث فرهنگی  همین  آثار مادی و معنوی به جا مانده از گذشته هستند که بر هویت جامعه  تاریخی-هنری ما ایرانیان دلالت دارد و از این جهت قابل توجه است که در شناخت زندگی گذشتگانمان مفید و موثر است .امروزه میراث برای مطالعه جوامع اقوام و ملل گوناگون و نیز بازشناسی آثار مادی تمدنها، سیر تشکیل و تکامل آنها باارزش به شمار می آید و برای هر ملت شناخت گذشته برای ساختن آینده ای برپایه هویت فرهنگی خویش دارای اهمیت می باشد.میراث فرهنگی به عنوان آثار مادی و معنوی به جامانده از گذشته به عنوان سندی باارزش به‌شمار می‌آید.برای هر میک از ما مردم  شناخت گذشته برای ساختن آینده‌ای این جامعه بر پایه هویت فرهنگی دارای اهمیت  است. در حقیقت پویایی و بقای فرهنگی مادرهرشرایط در آینده، نیازمند پیوستگی میان دیروز و امروز و فردای ماستاین یک حقیقت است که  در آغاز هزاره سوم و عصر ارتباطات و جهانی شدن، وجه تمایز ملت‌ها از یکدیگر همین میراث وهویت فرهنگی است. از این‌رو، حفظ آن برای تک تک ما، پشتوانه حیات فرهنگی در آینده خواهد بود.بپذیریم که میراث فرهنگی آینه زندگی گذشتگان و سیر حرکت  آنها  در طول تاریخ بشریت  است که روایات زندگانی  آنها در درهمه ابعاد بازگو می‌کند. لذابدون شک شناخت و حفظ هویت و روح فرهنگی مردمان هیچ سرزمینی بدون صیانت از میراث فرهنگی و آثار باقی مانده از قرون گذشته امکان‌پذیر نخواهد بود.

 بااینکه ایران زمین یکی از کشورهای چهارفصل جهان ودرکنارهزاران هزاراثر  و میلیون ها شئی باستانی ، قریب یک میلیون منطقه گردشگری را در دل خود نهفته دارد.  برای گفت‌وگو و هم‌اندیشی بیشتر به شناخت بیشتر نسبت به آنها نیازمندیم. میراث فرهنگی و یادمان‌های تاریخی ابزاری هستند که می‌توانند مسیر تحقق اهدافمان  را هموار سازند. ایران سرزمینی با پیشینه دیرینه بوده و در گوشه و کنار خود هزاران هزارمیراث‌کهن و ارزشمندی را جای داده است. بدون شک شناساندن این میراث کهن به مردم به ویژه نسل جوان نقش به سزایی در مقابله با تهاجم فرهنگی دارد و عرق ایرانی بودن را در میان آنها تقویت می‌کند.متاسفانه هنوزعلی رغم این همه هشدارها درباره توجه به میراث و گرامی داشت آنها،بسیاری از مناطق جذاب و دیدنی کشورمان هنوز به درستی برای مردم معرفی نشده و همچنان ناشناخته باقی مانده اند و چه بسا در حال تخریب باشند. در اغلب شهرها نیز در بدو ورود گردشگران هیچ گونه اطلاع رسانی خاصی برای معرفی اماکن دیدنی و تاریخی مهم آنجا دیده نمی شود، از همین رو بسیاری از مناطق جذاب و دیدنی کشورمان به دلیل ضعف اطلاع رسانی ناشناخته و حتی گمنام مانده است، این در حالی است که اگر سیستم اطلاع رسانی به موقع و تعریف شده ای توسط رسانه ها صورت گیرد، قطعاً مردم را به جای سفرهای دائمی به  کشورهای همسایه، به  این  سمت و سو هدایت می شوند وهزینه هایی  را که قرار است صرف سفر درخارج از کشور کنند، به داخل  کشور سرازیرخواهدگردید.درساده ترین حالت احیای وضعیت میراث و گردشگری داخلی کافی است برای جذب گردشگر و شیوه تبلیغ  بهدو بخش عمده سخت افزاری و نرم افزاری اندکی توجه کنیم.در بخش سخت افزاری  به مجهز بودن امکانات پذیرایی از گردشگری داخلی و خارجی از قبیل هتل، مسافرخانه، سرویس های بهداشتی و...  . ودر بخش نرم افزاری هم به فرهنگ توریست پذیری  نگاهی مثبت داشته باشیم.    (تورج رهبرگنجه)