چرا در این جایگاه ، جای باستان شناس شایسته خالی می ماند؟

انتخابی که سیلاب گونه،رخداد های گذشته سرزمین باستانی ما را از بین می برد.

می گویند ریشه یاس و نا امیدی در ضعف ایمان است.گناه نا امیدی از رحمت خدا را می توان ضعف ایمان دانست اما نا امیدی از انتخاب  افراد بی تخصص در میراث فرهنگی در طول این سه دهه از میراث فرهنگی جز تنی بیمار و رنجور،عزلت باستان شناسان و تبدیل آن به حیات خلوت عده ای بیسواد و سیاستمدار، سودی برای مردم و کشور نداشته است. دولت امید با انتخاب جناب آقای مهندس مونسان و یا به عبارتی با تحمیل ایشان بر میراث فرهنگی کشور،همه باستان شناسان و دوستداران میراث فرهنگی  را نا امید کرد.درحالی که دیوارهای ساختمان خانه های مسکن بدون مهر در جای جای این سرزمین فرو می ریزند و فارغ التحصیل مدیریت ساختمان دانشگاه صنعتی شریف گزینه مناسبی برای شهرسازی کشور می باشند.امروزه سخن گفتن از نجات میراث فرهنگی و مدیریت آن به طنز می ماند طنزی که نه کسی را می خنداند بلکه همه علاقه مندان به میراث فرهنگی کشور را گریان می سازد.

سکانداران میراث فرهنگی دوره های قبلی که به قول خودشان شبانه روز در میراث فرهنگی فعالیت داشتند جز فلاکت میراث حاصلی در بر نداشت و اینک مدیری که  درحال حاضر دانشجوی دکتری بوده و باید همه اوقات خود را برای تحقیق و پروژه، و پروپوزال  خود بگذراند این میراث آشوب زده،چگونه اداره شود  خدا می داند؟ وقتی هیچ خیر و امیدی حتی در دولت امید دوازدهم ،در جامعه فرهنگی و علاقمند به میراث فرهنگی،بین باستان شناسان و محققان پژوهشگر این حوزه به چشم نمی آید باید گفت خدا عاقبت این میراث فرهنگی در حال مرگ را بخیر گرداند.

اصلآ باید گفت:آیا خدا آخر عاقبت این میراث فرهنگی را بخیر می گرداند؟آیا هنوز هم می توان باور کرد که: باستان شناسان وباستان‌شناسی مهم‌ترین منابع و مراجع شناخت ما از گذشته هستند ؟آیا سیلاب این انتخابات موجب از بین رفتن رخدادها و مجموعه مواریث کهن ما نمی شود؟

چرا باید  دراین  جایگاه (ریاست میراث فرهنگی و...)و اهمیت میراث فرهنگی ایران به‌عنوان یکی از کشورهای تمدن‌ساز چه در دوران باستان و چه در دوران اسلامی  جای حضور یک باستان شناس دلسوز و کارآمد خالی باشد؟