زخمی که هنوز بر تن تل تاریخی گردی ون شویشه باقی مانده است

هرتیشه برآثار تاریخی ایرانزمین دل هر علاقه مندی به تاریخ و فرهنگ را می آشوباند و بر من باستان شناس نیز چنین حالی میرود.گویی پس از هزاره ها دشمنی با این سرزمین باستانی و پس از فروهشتن آتش خشم اسکندر و برافتادن تازیانه خلافت بی مقدار تازیان از گرده ایران و ایرانیان آن یک به دست رادمردان پارتی و این یک به پایمردی شیعیان/اکنون مگر زمانه یورش از ما بهتران است که میراثمان را به تاراج می برند؟امروزه پاسداری از میراث گرانسنگمان و نگاهبانی از هرآنچه که روزگار بما سپرده است جز در باز نمود روشن و خوانش روشنمند آن ممکن نخواهد بود
پس دستمان را بفشارید