ما با داشتن میراث ریشه ها پیروز و بدون آنها شکست خورده هستیم .

ما مخاطبان بیرحمی دربرابر تخریب آثارباستانی هستیم

دیگر برای همه عادی شده است که بناهای تاریخی (گلی)و جاذبه آفرین در کشور از بین بروند و به جای آنها بناهای بتونی و سازه های آسمانخراش ظهور کنند.کسی نگران نمی شود بنایی مانند  سرای دلگشا که به نوعی از سراهای قدیمی و تاریخی کشور ما بودند تخریب شده و به جایش مجتمع تجاری ساخته شود.بارها اشاره نموده ایم در سرزمینی که  دارای پیشینه و سابقه‌ای کهن در فرهنگ و تمدن است  چنین رفتار‌هایی  نشان از سازندگی  و پیشرفت کشور نیست بلکه دشمنی آشکار با فرهنگ  و میراث و تاریخ این سرزمین  و جنگ با ریشه های خودمان است.وقتی داشته های تاریخی حوزه میراث فرهنگی با وجود اینکه در جهان بی نظیر و کم نظیر هستنددراثر  ضعف ما و عدم توانایی در استفاده نکردن از این پتانسیل ها و ضعیف عمل کردن در وظایف قانونی و به سخره گرفتن ارزش های تاریخی محو می گردند ،وقتی محوطه های تاریخی  تحت تصرف قرار می گیرند و خانه های مهر با نامهربانی بنا می شوند،تنها مسئله تخربب یک بنای با ارزش تاریخی و از بین بردن محوطه های کهن زیست میراث غنی فرهنگی مان نیست. بلکه فاجعه بیانگرحاکمیت اندیشه زشت سرمایه داری و ارجحیت سود بر ارکان زندگی  حتی بر  بر هویت تاریخی ماست، که امروزه نمونه های فراوان آن را وسییطره اش را در بسیاری امور و زمینه های دیگر نیز می توان مشاهده کرد .سالیان سال است که آوارمرگ بر میراث باستانی ما سنگینی می کند از سویی بقاع مذهبی و اماکن متبرکه رو به انهدام و ویرانی می روند از دگر سوی مساجد و....تخریب دیگرخط قرمز و زرد هم نمی شناسد آثار باستانی بد جوری  بی پناه مانده اند در صورتی که همه مردم جهان ما را با این میراث فرهنگی می شناسند.همین میراث فرهنگی جهان زیبای پیرامون ما را زیباتر کرده است . میراث و دارایی های فرهنگی که لحظه به لحظه اهمیت و لذت در کنار آن بودن و غرور و افتخار داشتن آنها را بیشتر و بیشتر درک می کنیم وبا وجود آن دوره ی گسسته از گذشته را ترمیم می سازیم می توان با آموخته هایش در گسترش درک روز افزون مردم درباز سازی دوران های با شکوه تاریخ گذشتگان را رقم زد .درسایه اندیشه نیک و همت بلند و ستودنی مردم مسیر حفظ و نشر تاریخ و فرهنگ سراپا غرور این مرز و بوم را هموار نمود واز مصائب رفته بر میراث در طول سده های طولانی کاست.بیاییم تا دیر نشده است به این باور برسیم  که با داشتن این گنجینه ها و دفینه ها و مآثورات مهم تاریخی –باستانی احساس می توانیم در همه دوران ها و در کنار همه نسلها احساس غرور و پیروزی کرده و با نابودی آنها طعم تلخ شکست ها را تجربه خواهیم  کرد. به زبان ساده تر با داشتن آن ها پیروز و بدون آنها شکست خورده هستیم .