امامزاده علی بن مجاهد تبریز(چهار مناری که بی منار می شود)

بقاع مذهبی علی رغم پشتوانه دینی و از حمایت مردمی برخورداربودن هم نتوانسته اند از تخریب رهایی یابند.امامزاده علی بن مجاهد از بقاع باسابقه و تاریخ دار تبریز است و ازدیرباز محل زیارت و توجه اهالی این شهر بوده که متاسفانه بدلیل کم توجهی مسولان میراث فرهنگی در حال تخریب است.آستان مقدس امامزاده علی بن مجاهد در دوره سلجوقیان ساخته شده است و در بین اهالی شهر تبریز به «چهار منار» نیز مشهور است.

تاریخ دقیق ساخت بنای اولیه بقعه معلوم نیست و در ادوار مختلف تعمیر شده است. بر اساس کتیبه ی نصب شده در سمت راست ورودی مسجد امام حسن مجتبی (علیه السلام) تعمیر آن در سال 1280 ق صورت گرفته است. متن آن چنین است:صرف تعمیر جدید این بقعه ی مبارکه حسب الامر نواب عالیه حاجیه شهزاده دامت شوکت ها، صبیه ی مرحمت و غفران پناه نواب نایب السلطنه ی مرحوم ابن فتحعلی شاه قاجار اطاب الله ثراه سمت اتمام پذیرفت. سنه 1280.كارنگ بنای قدیمی بقعه را از نزدیک دیده و آن را چنین توصیف می کند:«حیاط مقبره، دالان باریکی دارد، در سمت جنوبی آن مسجدی با یک گنبد و دو سمت شمالی آن حیاط کوچک سرایدار و مجاور قرار گرفته است. در انتهای شرقی حیاط بزرگ، رو به روی در ورودی، یک مقبره تیرپوش و یک بقعه با گنبدی بزرگ و چهار مناره ی افراشته بدون کلاهک در چهار گوشه ی آن به چشم می خورد. مقبره نخستین به منزله دهلیز بقعه است و از سوی جنوبی آن دری به درون بقعه باز می شود.بقعه چهارگوش است و طول هر ضلع آن قريب شش متراست. در وسط هر يك از ديوارهاي شرقي وغربي و جنوبي پنجره اي نهاده شده. در وسط بقعه ضريح چوبي بزرگي گذاشته اند. ضريح تازه، مشبك و مرتب است.

گنجه و گنجینه...