با نابودی هریک از آثارتاریخی نقشه راه گذشته را گم خواهیم کرد

میراث وفرهنگ انسانی از آغاز حیات‌ بر کره خاکی، با دخل و تصرف در طبیعت پیرامونش، و به تناسب نیازهای مادی و معنوی او شکل گرفته و ساخته شدند. درادامه این حضور بی انتهای آدمی در روی زمین فرهنگ» و در پی آن «تمدن» حاصل گردیدند.میراثی که امروز می شناسیم تنها یک ماده و جسد و پیکره ی منجمد و بی روح و زیبان نیست بلکه میراث فرهنگی»که باید بشناسیم در اصل  آنها هرکدام  سخنگویان زندگانی گذشته‌های دور انسان هاهستند. آنها از چگونگی حیات مادی و معنوی گذشتگان و نیاکان ما می‌گویند.زبان تاریخ و بیان وقایع گذشته ها هستند.هر اثر باستانی از دیرینه‌ای کهن و ساده‌ترین گرفتهتا پیچیده‌ترین مجموعه‌های فرهنگی، ابنیه و آثار باستانی همواره حامل پیام بوده و هیچاثر باستانی‌ای و بنایی تاریخی و حتی شئی ریز ساخته شده گذشتگان  بی‌پیام نیستند. میراث گذشتگان بستر تداوم و استمرار تاریخی،مدنی و معنوی وریشه‌های ملی، معنوی مابشمار می روند.میراث گذشتگان جز نیک فرجامی که ازکردار گیتی در اعصار گوناگون فراگرفته اند نیست.با نابودی هریک از آثارتاریخی نقشه راه گذشته را گم و گم تر خواهیم کرد.زیرا در راه گذشته برای انسان، شناخت هیچ واقعیت، پدیده ورویدادی درجهان، پیچیده، دشوار، مهم، سؤال‌خیز، تأثیرگذار و تعیین کننده‌تر از آگاهی و فهم او از خویشتن خویش نیست؛  اینکه به حقیقت چه هست و چه نیست؟ حضور او در جهان به چه معنایی است؟ و یا آنکه چه می‌خواهد و چه می‌تواند و چه باید باشد که نیست، نبوده است. انسان همیشه ناشناخته است.

بیاییم:

جز از نیک نامی و فرهنگ و راد        

زکردار گیتی  مگیریم   یاد