تل تاریخی میش خاص درقاب گنجه وگنجینه

میشخاص در فاصله‌ی 25 کیلو متری جنوب شرقی شهر ایلام وبر سر راه ایلام – دره شهر واقع شده است. منطقه‌ی میش خاص از نواحی آباد و حاصلخیز استان به شمار می‌رود و دارای روستا‌های مختلفی است. اکثر روستاها و مراکزجمعیتی بخش سيوان  ایلام در  بخش شمال شرقی دره‌ی کوهستانی حد فاصل کبیرکوه در بخش جنوب غربی و کوه‌های شلم، انجیر، طولاب و در بخش شمال شرقی واقع شده‌اند دره‌ی میش خاص در حد فاصل بلندی‌های جانبی و در دامنه‌ی ارتفاعات طولاب واقع شده و رودخانه‌ی میش خاص آن را مشروب می‌سازد. بیش‌تر آثار بر روی تپه‌های طبیعی مشرف بر رودخانه و زمین‌های پست واقع شده وآن را مشروب می‌سازد.شرایط مطلوب جغرافیایی این منطقه عامل عمده استقرار انسان در دوران گذشته بوده‌است .بنابراین در جریان بررسی وشناسایی این منطقه آثار متعدد و شاخصی شناسایی شده‌است. مطالعات باستان‌شناسی نشان می‌دهد که استقرار در این منطقه از دوران پیش از تاریخ تا دوره اسلامی متأخر استمرار داشته‌است، هرچند شناسه‌های فرهنگی مفرغ از تعداد و تراکم بیش‌تری برخوردار است. به نظر می‌رسد منابع دائمی آب، زمین حاصلخیز، دسترسی به کوهستان و اقلیم مناسب منطقه از دلایل جذب جمعیت و استمرار استقرار بوده‌است. دراين منطقه حدود 35 اثر باستاني كشف شده كه اكثر اين آثار در فهرست آثار ملي به ثبت رسيده اندمحوطه‌های جعفرآباد، محوطهٔ محمود آباد. تپه چگا کلیه، تپه دن کاو و محوطه تاریخی لره از جمله اين آثار به‌شمار مي روند كه  شواهدی از عصر مفرغ وآهن در این مکان‌ها ملاحظه شده‌است.شرایط مطلوب جغرافیایی این منطقه عامل عمده استقرار انسان در دوران گذشته بوده است.تپه ای گاور مربوط به دوره مفرغ با شماره 16948 –تپه زرد آلو در روستای زردآلو  عصرمفرغ و با شماره 24640-تل چگا با شماره 25383-بان طولاب دوره تاریخب .شماره ثبت ملی 25389 و هرقتگه  با شماره 16961 ثبت ملی شده اند.و از جهت تعدد تپه های تاریخی درمطالعات باستان شناختی اهمیت فراوانی دارد.مطالعات باستان شناختی نشان می دهد استقراردراین نواحی از پیش از تاریخ تا دوره اسلامی و متاخر ادامه داشته است.