این بنا ما را جهانی کرد و ما بنا را محل چریدن گاو ها

  آجرهای کتیبه دار به خط میخی عیلامی و اکدی روی دیوارها به فاصله هر ۱۰ رج به کار رفته تنها عناصر تزئینی بنا به شمار می آیند، سازنده بنا – اونتاش نپیرشا (شاه عیلام) – می باشد. 

سال 1890 ژاك دمرگان طی گزارشی اعلام کرد در ناحية معروف به چغازنبيل معدن نفت وجود دارد . همين گزارش مقدمات شکل گیری غول های نفتی نفت ايران شد . در حدود 50 سال بعد از آن تاريخ مهندساني كه مشغول كار نفت در آن ناحيه بودند به باستانشناسي كه در شوش كاوش ميكردند آجري فرستادند كه روي آن نوشته‌هايي بود و همين آجر موجب آغاز يك رشته كاوشهايي در چغازنبيل شد كه منتهي به كشف آثار جالبي گرديد.نخستین آبادی شوش کهن در 4000 قبل از میلاد با وسعتی نزدیک به 10 هکتار درکنار رودخانه شائور شکل گرفت.این آبادی  آباد شده از آغاز بیش از هزار سکنه داشت.بنای مردگانشان را  درتابوت های خشتی کوچک بر روی زمین قرارمی دادند و با این شیوه تدفینی پیچیده با سازه مستطیل فرم بوجود آوردند.درهرتابوت نیز علاوه بر پاره استخوان های نیاکانشان که با خود به این منطقه آورده بودند تا در آنجا دفن کنند ظروف زیبای منقوش،تبر،آئینه مسی و برخی ملزومات دیگر را با آن دفن می کردند.پس از چند نسل،ساکنان شوش صفه عظیمی به طول هشتاد متر در روستا بنا نموده و آن را بر روی قاعده ای به بلندی 2 متر نهادند.با بیش از پنجاه هزار50000 خشت و هزاران خروار خاک و گل بنایی سترگ و جهانی ساختند تا به عنوان عظیم ترین بنای دست ساز جهان تحسین ملتها را با خود داشته باشد.زیگوراتی که امروز نماد کهن ایران و شوش تاریخی جاودانه ماندگار شده است. شوش یکی از شهرهای استان خوزستان است که در فاصله ی ۱۱۵ کیلومتری از اهواز مرکز این استان قرار دارد، ارتفاع این شهر از سطح دریا ۸۷ متر است. بعد از عبور از آزاد راه اهواز شوش می توان تابلوهایی را در مسیر دید که شما را به سمت این دیدنی شگفت انگیز هدایت می کنند. این مکان که در واقع نیایشگاهی بوده است در سال ۱۲۵۰ بعد از میلاد توسط یکی از پادشاها ن بزرگ آن زمان ایلام ساخته شده است و تا سال های سال در زیر خاک مدفون بود و به همین دلیل به شکل یک تپه دیده می شد.نام پادشاهی که این سازه ی عظیم را ساخته است اونتاش ناپیراش بوده است که در آن دوران این بنا را برای نگهبان شهر شوش ساخته بود که متاسفانه در جریان درگیری ها و حمله ی سپاه آشور کاملا ویران شد. این بنا تا مدت های زیاد زیر خاک مدفون بود و به همین دلیل شکل یک تپه را گرفته بود تا این که توسط شخصی فرانسوی به نام رومن کریشمن خاکبرداری شد. این اثر به عنوان یکی از تحسین برانگیزترین، حیرت آورترین و مهم ترین آثار تاریخی ایران در سال ۱۳۵۸ در فهرست آثار میراث جهانی یونسکو  و آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.اما یکی بگوید: گاوها در معبد عیلامی چغازنبیل چه می کنند؟!  راستی این گردشگر خارجی در زیگورات چغازنبیل  به چه می اندیشد؟