حال و روز، روز های کرونایی میراث فرهنگی و صنعت گردشگری جهان

درطول این چند دهه اخیر بی حضور این میهمان شوم یعنی کرونا ،میراث فرهنگی در کانون توجه میراثبانان نبود و امروز با این بلیه عالمگیر ،ترس از رها کردن میراث فرهنگی و بی توجهی به آثارتاریخی کشور از سوی متولیان امور،به بهانه فرارازبیماری کرونا می تواند عواقب سختی بر ای میراث کشور همراه داشته باشد.متاسفم که باید بگویم برای نخستین بارصنعت گردشگری در پرتگاه سقوط قرار گرفته است؛ پرتگاهی که با بیکاری میلیون‌ها نفر و خسارت‌های تریلیون‌دلاری، اقتصاد جهان را به رکود کشانیده است.با کرونا مرگ یکی از بزرگترین صنایع جهان رقم خورده است، ۵.۷ تریلیون گردش مالی (به دلار) ونا امنی برای  ۳۱۹ میلیون نفر شاغل در این حوزه ترسی است که باید دیده شود.تا قبل از کرونا تقریبا از هر ۱۰ نفر روی کره زمین، یک نفر در این صنعت کار می‌کرد. حالا، هیچ بخش دیگری از اقتصاد به اندازه این صنعت به دلیل ویروس کرونا در معرض خطر قرار نگرفته است.این همه جمعیت گردشگری باید از بدنه این چرخه خارج شود و معلوم نیست تا کی باید این وضعیت اسفناک ادامه داشته باشد.جامعه بشری حتی در حادثه یازدهم سپتامبر هم با چنین بحران مرگبار گردشگری دردنیا موجهه نبود.شاید باور نکنید صنعت گردشگری مهمترین صنعت جهانی است که بیشترین آسیب را از کرونا می بیند.از اهمیت گردشگری و آسیب های این حوزه ی درگیر مانند ایرلاین‌ها و هتل‌ها، بخشی از خرده‌فروشی‌ها، رستوران‌ها و برخی از بخش‌های تکنولوژی نیز درگیر آن هستند.کشورهایی مانند فرانسه و ایتالیا،ترکیه و قطر،امریکا و اسپانیا،چین و ...برنامه های زیادی برای جذب و جلب گردشگران میلیونی داشتند که درحقیقت به هیچیک از اهداف پیش بینی شده نخواهند رسید. موزه های مملو از جمعیت جهان از لوور تا لنینگراد،از بریتیش مزیوم  تا شیکاکو و نیویورک از اهرام بدون بازدید مصر تا دیوار در مرگ چین که بی گردشگر مانده است می رود تا تلخترین حادثه قرن رادر صنعت گردشگری رقم زند.